Ahmet Mithat, Felatun Bey ve Rakım efendi (1875) :

  Sadık Arap dadı tipi burada karşımıza daha net çıkıyor:    

“ …Annesi gayet kadın ve Fedayi adındaki Arap cariye ise belki annesinden daha kadın olduğundan, kocasının ayrılık ateşi oldukça sönüp de aklını başına aldıktan sonra annesi ‘ Fedayi! Artık aramızda hanımlık halayıklık kalmadı. İkimiz de çalışıp kendimizi ve bir de şu yavrucağızı bakmaktan başka yolumuz yoktur.’ dediğinde sadık Arap ‘ Ah hanımcığım! Sen niye çalışacaksın? Ben çalışırım; hem seni, hem küçük beyimi, evladımı beslerim’ diye bütün idareyi kendi üzerine almayı göze almıştı. Bununla birlikte annesi çalışma yükünü yalnız Fedayi üzerinde bırakmadı. Kendisi el dikişi diker, oya yapar, çevre, uçkur işler ve bunları Salı pazarında Fedayi’ye sattırırdı. Diğer günler ise Fedayi’yi büyücek yerlere çamaşıra, tahtaya gönderir, arada bir kendiside gider; sözün kısası, ellerinin emekleri ile kimseye muhtaç olmadan geçinip giderlerdi.”[1]

---

[1] Ahmet Mithat, Felatun Bey ve Rakım Efendi, Morpa kültür yay.İst. 1992, s: 21