XIX. yüzyılın
ikinci yarısında köle ticareti iyi örgütlenmiş bir şebeke üzerinden kuruldu.
İlk bağlantı ağında köle avcılarının bulunduğu bölge vardı, daha sonra avlanma
bölgelerindeki yerel tüccarların oluşturduğu saçaklar, kervan liderleri, çevre
marketlerdeki kabzımallar ve nihayet büyük iç veya dış piyasaların tüccarları. Köle
tacirlerinin kullandığı ana ticaret yolları diğer ticari malları taşıyan
kervanların güzergâhıyla aynıydı. Etiyopya’da köle kervanlarının geçtiği ana
ticaret yolları güneyden kuzeye, sonra doğuya doğru, Tigre ve Shon üzerinden
Massawa ve Somali sahillerine yol açtı, köleler Aden Körfezi ve Arabistan’a
ihraç edildi. Diğer büyük rota ise Sudan’ın batısına doğruydu. Köle taşıyan
kervanlar bu ülkenin güney ve güneybatısından, Mısır başta olmak üzere ve
batıdan doğuya, Kızıldeniz’e doğru geçiyordu. 1860’larda köle ticaretini
bastırmak için mücadele artınca kölelerin Nil boyunca devam eden, Hartum’a teknelerle
nakliye etme işi durma noktasına geldi. Ancak, zaten karayollarındaki köle
kervanlarıyla karşılaştırıldığında bu şekilde taşınanlar önemli bir yekûn
oluşturmuyordu, yılda sadece birkaç yüz köle bu şekilde transfer edilmekteydi. [1]
[1] Alice Moore Hall, Economic and Political Aspects of the Slave Trade in
Ethiopia and the Sudan in the Second Half of the Nineteenth Century, The
International Journal of African Historical Studies, Vol. 32, No. 2/3 (1999),
pp. 407-421, s: 413
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder